Ronald Engel (artiestennaam: Ronald) is een rasechte Amsterdammer, geboren en getogen in de Jordaan. “Ik woonde om de hoek bij Café Bolle Jan en zat samen met René Froger op de lagere school, op dezelfde klas. We hadden veel gemeen: onze vaders waren muzikanten, dus zowel René als ik zaten al heel jong met een accordeon op schoot. Als kinderen speelden we zelfs accordeonduetten.”
Ronald moest wel: “Mijn vader was accordeonist en mijn opa ook. Vroeger kon je met dat instrument in de Amsterdamse cafés je boterham verdienen. Ik heb voor de zekerheid toch maar een beroep geleerd: ik heb alle diploma’s voor elektricien, maar ben nooit in dat vak gestapt. Sinds mijn zeventiende zing ik en speel accordeon. Ik ben jaren op de schnabbeltoer gegaan, als accordeonist en zanger op bruiloften, partijen en zo.”
Voor zijn houvast besloot Ronald om ook als barkeeper te gaan werken in het café waar hij veel optrad: De Nieuwe Vaart, aan de Oosterburgergracht in Amsterdam. “De toenmalige kastelein zag mijn zangcarrière helemaal zitten. Samen met hem betaalde ik de opname van het door mezelf geschreven ‘Ik ben een transsexueel’. Dat hadden we zo afgesproken. We deelden samen de kosten en de baten zouden we samen opmaken. Toen we zelf binnen een week duizend singles hadden verkocht meldde zich een platenfirma. Nou, de plaat stond 20 weken nummer 1 in de Nederlandstalige hitparade en bereikte de top 10 van de Nederlandse Top 40. Van de opbrengst zijn we samen heel goed op vakantie geweest.”
Met de single “Geil moet ze zijn” gaf Ronald in het voorjaar van 2004 al een voorschot op zijn nieuwe repertoirerichting. Inmiddels is er een langspeler vol pikante liedjes onder de noemer “Glij ‘m erin”.
Die liedjes dateren voor een deel uit de jaren ’70, de tijd waarin de homo-bars opkwamen, die behoefte hadden aan een heel eigen repertoire. Maar ook in volkscafés was het repertoire erg populair. Bijvoorbeeld Bolle Jan zong een aantal van die liedjes en maakte zelfs enkele langspelers: “Vieze verse” en “Verse vieze”.
Ronald brengt een deel van dit repertoire weer terug. uit de Telstar-archieven bijvoorbeeld “Brand in het bordeel” (haalde zelfs de hitparades, maar mocht niet worden uitgezonden), “Hup zei m’n simmetje”, “Irma la Douce”, “Puntje d’rin, puntje d’ruit” en “De Sneeuwwitte boezem”.
De oude hits van Ronald, “Transsexueel” en “M’n schoonmoeder” staan er ook op en verder “Schuine evergreens” als “Joke, stop toch met koken” en “Marietje”.